мең

(МЕҢЕНЧЕ) (МЕҢЛӘГӘН) (МЕҢЛӘП) (МЕҢЛӘТӘ) (МЕҢНӘРЧӘ) (МЕҢӘРЛӘГӘН) (МЕҢӘР) (МЕҢӘҮ) – 1. 1000 саны 2. МЕҢ-МЕҢ – сөйл. Бик күп, чиксез күп. Бик күп тапкыр